Eresbil Berriak

Ainhoa Zubillaga: “‘Un corazón – Bihotz bat’ lanak euskal folkloreko doinu ederrenetako batzuk biltzen ditu”
Ainhoa Zubillaga mezzosopranoak Iñaki Salvador pianistarekin eta Olatz Saitua sopranoarekin kontzertua eskainiko du asteazken honetan, maiatzak 17, Musikasteren bigarren jardunaldian.
– Zerk bultzatu zintuen Iñaki Salvador eta Olatz Saituarekin proiektu honetan parte hartzera?
– Oso argi neukan lan hau bi kide hauekin egin behar nuela. Azkenean, lan hau oso pertsonala eta intimoa da, beraz sentiberatasun, umiltasun eta konpenetrazio handia behar nituen aurrera eramateko. Eta Olatzekin eta Iñakirekin hau betetzen da. Mirespen handia sentitzen dudan bi pertsona eta artista handi dira, eta haiekin etengabe ikasten dut. Aurretik ere lan egin izan dut bakoitzarekin, eta haren ondoan beti sentitu izan dut lotura pertsonal eta musikal eder hori, esperientzia aberasten duena eta bidaia partekatua pozgarria izatea bermatzen duena.
– Zer obra mota jasotzen dira proiektu honetan?
– ‘Un corazón – Bihotz bat’ proiektuak euskal folkloreko doinu ederrenetako batzuk biltzen ditu. Iñaki Salvadorren autore moldaketa zoragarriei esker, lan honek hegaldi eta askatasun berri bat, dimentsio eta nortasun berri bat, ahotsek jolasteko eta ondo pasatzeko moduko freskotasun bat hartzen ditu.
– Nola animatuko zenuke jendea kontzertu honetara joatera?
– Uste dut, aipatu dudan izpiritu horrek harritzen eta eramaten uzten badie, gure konplize bihurtuko direla eta harridura, samurtasuna, nostalgia apur bat eta beste gauza asko ere sentituko dituztela.
– Nola baloratzen duzu Musikastek euskal konpositore eta artisten alde egindako lana?
– Oso eskertuta gaude Eresbil Musikaren Euskal Artxiboari, euskal musika zaintzen eta zabaltzen duen erakundeari, proposamena Musikasten aurkeztera gonbidatzeagatik. Izan ere, lan onaren erreferentea da Eresbil, eta euskal musika eta musikari desberdinei irekita dagoen sorkuntza eta interpretazio-gune zabala eta plurala eskaintzen du.
** Argazkia: Iñigo Arizmendi

Carlos Mena: “Gustatuko litzaidake kontzertu honen publikoak Johannes de Anchietaren obrez gozatzea, bere garaian egin zuten bezala”
Carlos Menak kontzertu berezia eskainiko du astearte honetan, maiatzak 16, Musikasteren 51. edizioari hasiera emateko.
– Ibilbide luzea duzu interprete gisa. Zein dira hurrengo erronkak?
– Gaur egun, nire jarduera profesionala musikaren inguruan hiru parametrotan banatzen dut: interpretearena kontratenor gisa, orkestra-zuzendariarena eta kantu historikoko maisuarena. Egunero eta une bakoitzean aurkezten zaizkidan erronkak oso interesgarriak eta zorrotzak dira, baina nire kasuan horien guztien azpian dago ikasteko gogoa, egiten ari naizenaz eta egiteko daukadan guztiaz jabetzea eta erronka bakoitza bere osotasunean aberastu eta bizitzea eta gozatzea.
– Nola sortu zen konpositore gipuzkoarraren eta bere garaikideen obra programatzeko ideia?
– Musikasteren zuzendaritza artistikoa nirekin harremanetan jarri zen Johannes de Antxietaren inguruko programa bat diseinatu ote nezakeen jakiteko. Duela 30 urtetik hona ikasten eta miresten dudan konpositorea denez, nahiko organikoa egin zait haren figura oroitzeko programa bat egitea.
Musikagile honen eta bere garaikide batzuen errepertorioaren zati handi bat entzuteko aukera emango du egitaraua. Programa honek Antxietak garai hartan hain modu aberasgarrian igaro zituen giro sozial, kultural eta musikalak testuinguruan kokatzen lagunduko du, lan polifonikoak eta bokalak ahotserako eta hari pultsaturako egokitzearen ikuspegitik.
– Zer nabarmenduko zenuke Johannes Antxietakoaren obratik?
– Nire ikuspuntutik, aipagarriena bere lerroen garbitasuna eta perfekzioa dela uste dut, sonoritatearen oreka soil eta aldi berean zabala. Uste dut, erraz antzeman daitekeela bere obran Francisco de Peñalosaren eraginak. Antxietaren idazkerak eragin handia izan zuen espainiar errenazimenduko polifonistan, musikaren urrezko garaietako bat.
– Zein izan da Manuel Minguillónen papera kontzertua prestatzeko orduan?
– Manuel Minguillónen papera funtsezkoa eta behin betikoa da ekimen honetan. Antxietaren lanen egokitzapen lan hori guztia, garai hartako edozein musikarik egingo zukeen bezala, Manuel Minguillónen lana da, eta erreferente da diziplina horretan, bai paperean islatzerakoan, bai interpretatzerakoan.
– Zer transmititu nahiko zenioke publikoari kontzertu honetan?
– Gustatuko litzaidake kontzertu honen publikoak Johannes de Anchietaren obrez gozatzea, bere garaian egin zuten bezala. Gainera, Antxietaren musika garaiko ikuspuntu musikologiko originaletik hurbildu nahi dugu; beraz, beste ikuspegi batetik iragazita daudenez, ezagutzen dituztenentzat oharkabean igaro diren obra edo obren xehetasunak aurkitu edo lehen aldiz aurkitu nahi ditugu. Eta, beste aldetik, musikagilearen beraren aberastasuna erakustea. Izan ere, bizitza osoa izan zuen funtzio, ardura, bizipen eta eragin oso bizi eta aberatsen mende, eta, agian, xehetasun hori ez dago hain presente Antxietari entzuten dion publikoaren artean.
In memoriam, Luchy Mancisidor. Musika-pedagogiari eskainitako bizitza.
Joan den ostegunean, hilak 23, Luchy Mancisidor zendu zen Donostian, musikaren esparruan erreferente bat.
Ibilbide profesionalean zehar, musika-irakaskuntzari korronte pedagogiko berriak aplikatzeko konpromisoa etengabea izan da, bai atzerrian, bai gure lurraldean.
Bilakaera eta jarduera horretatik, aipamen biografiko labur hau eskaintzen dugu.


Yauzkariren funtsa Eresbilen

ERESBIL – Musikaren Euskal Artxiboak Yauzkari konpainiaren dokumentu-funtsa jaso du
Yauzkari José Laínez eta Concha Martínez donostiarrek 1980an sortutako dantza garaikideko konpainia izan zen, egoitza Iruñean zuena. Urtebete lehenago Pablo Sarasate Kontserbatorioko dantza saileko zuzendari izendatuak izan ziren.
Aurretik, Amsterdameko Het Nationale Balletetik igaro ondoren, Anexa dantza taldea sortu zuten Donostian, estatuko dantza garaikideko lehen taldea.
Funtsa Julio Duranek eman zuen 2022ko abuztuaren 22an.
Funtsean Yauzkari dantza taldearen koreografia, bideo eta programa batzuen argazkiak daude.
Informazio gehiago Eresbileko Funtsen Gidan. https://www.eresbil.eus/sites/fondos/eu/a213-yauzkari/
In memoriam Leopoldo Zugaza, euskal bibliografia musikalaren sustatzailea ere

90 urterekin Durangon zendu da XX. mendeko Euskal Herriko kultura eragile garrantzitsuenetako bat: Leopoldo Zugaza. Kulturarekiko interes handia azaldu zuen , eta erakunde garrantzitsuak sustatu eta bultzatu izan zituen, hala nola Gerediaga Elkartea, Durangoko Euskal Liburu eta Disko Azoka, Durangoko Arte eta Historia Museoa (1988an Bartolome de Ercillako Bizkaiko Kantu Bildumaren berrinprimaketa argitaratu zuena) edo Zarauzko PhotoMuseum-a.
Liburu eta bibliografiaren mundua bere pasioetako bat izanik, Manuel de Larramendi Institutu Bibliographikoa sortu zuen eta Bibliografiari buruzko bi Euskal Kongresu antolatu zituen. ERESBILek Zarautzen 2011n egindako lehenengoan parte hartu zuen, Musika eta dokumentu efimeroak: kontrol bibliografikorako erronka komunikazioarekin, eta bigarrenean, 2012an Zarautzen, Eresbilen egindako Euskal argitalpen periodiko musikalak komunikazioarekin.
Leopoldo Zugazak hainbat urtez Bizkaiko Aurrezki Kutxako Kultura Sailan aholkularitza-lana egin zuen, ondoren Bilbao Bizkaia Kutxan, argitalpenen atalean batez ere. Musikazalea eta Bizkaiko musika-eragile garratzitsuenekin harreman estuak zituen, Euskal Herriko Musika Liburutegia izeneko bilduma sortzea izan zen ideia ugarietako bat. BBKren babesarekin honako izenburu hauek argitaratu ziren bilduma hartan:
- José Antonio Arana Martija. Música Vasca (2ª ed., 1987)
- -3-4. Carmen Rodríguez Suso. La monodía litúrgica en el País Vasco: Fragmentos con notación musical de los siglos XII al XVIII (3 vol., 1993)
Leopoldo Zugazak, bere seme Alejandrorekin batera, Ikeder sortu zuen. Ikeder, S.L., bere web orriko informazioak adierazten duen bezala, Euskal Herriko enpresa bat da, 1991n sortua, ondarea kudeatzen, argitalpen-diseinua sortzen, kultura-zerbitzuak gauzatzen eta mantentzen diharduena. Kulturaren hainbat alderdiri buruzko erakusketak antolatzeagatik nabarmendu da. Musikari dagokionez, beste proiektu batzuez gain, honako bi hauek garatu zituen:
Felipe Gorriti: Guía de visita (1997)
José Manuel Horna: Roundjazz: Sustraiak eta Abarrak (2003)
Musika erakusketak
Leopoldo Zugazak kultura, poesia eta arte plastikoetako aldizkari sustatu izan zituen. Musikari dagokionez, honako argitalpen hau sustatu zuen:
Revista MINIMA
Zuzendaria: Alejandro Zugaza
Laguntzaileak: Carmen Rodríguez Suso, Natalie Morel, José Luis García del Busto…
Zenbaki bakoitzak partitura bat du aldizkariaren erdialdean.
Hiru zenbaki argitaratu ziren 1991 eta 1992 urteen artean.
Aldizkariaren izenburuak IKEDERen Colección de monografías MINIMA: MÚSICA, DANZA, DRAMA, monografien bildumari bide eman zion urte batzuk geroago, eta honako izenburu hauek argitaratu zituen:
- Ramón Rodamilans. En busca de Arriaga (2000)
- Andrés Isasi. Lieder (2003)
- Jesús Villa Rojo, ed. Carmelo A. Bernaola: Estudio de un músico (2003)
- José Antonio de Donostia. De música vasca (2004)
- Natalie Morel. Ópera Vasca (1884-1937). Edición de Juan Antonio Zubikarai (2006)
- Jesús Villa Rojo, ed. Músicas actuales: Ideas básicas para una teoría (2008)
- Gorka Aulestia. Geure Gotzon (2010)
- Ramón Rodamilans. Andrés Isasi y su entorno (2010)
Leopoldo Zugazak, arte plastikoa maite zuenak, obra grafikoetan interes berezia zuen, eta diseinuari ere garrantzia ematen zion. Zenbait diskoen diseinuan parte hartu zuen, hala nola, BBK-k argitaratutako Colección de Compositores Vascos Actuales bilduma, baita Juan Rekartek argitaratutako aus_Art Records-en grabazio historikoen bilduma ere.
Musika izan zen Leopoldo Zugazak etengabe elikatzen zuen grina ugarietako bat, eta ERESBILekin lankidetza oso eta emankorra izan zuen. Beste ekintza batzuen artean, Minima aldizkarian argitaratu ziren hiru zenbakietako partiturak Eresbilek hautatu eta editatu zituen. Leopoldok bere bizitza emankorrean hedatutako kultur ekintza guztia ideia eta proiektu berrien hazia izatea espero dugu. Milesker zure lanagatik, Leopoldo!
IASA 2022 Kongresua
Eresbilek IASA, Soinu eta Ikus-entzunezko Artxiboen Nazioarteko Elkartearen Urteko Konferentzian parte hartzeko aukera izan du aurten. Hemen uzten dizuegu hitzaldien eta programatutako jardueren kronika txiki bat. IASA 2022ren Urteko Kongresua hasi zen irailaren 26an, Mexiko Hirian. Aurtengo gaia “etorkizuneko artxiboak: irekiak, iraunkorrak eta bidezkoak” izan da.
Inaugurazio hitzaldia Leon F. García Corona musikologoak eman zuen, eta Mexikoko herri-musikako identitate sozial eta kulturalaren doinuei buruz hitz egin zuen, hogeita hamarreko hamarkadako bikote eta hirukote ospetsuenetakoenak ikusiz; Andrew Sisters, Los Panchos Padilla Ahizpak (Las Andrew Sisters amerikarrak) edo Las Hermanas Aguilas.
José Antonio Pereira Coitiñok soinu-dokumentuak aipatu zigun iragan hurbilaren azterketarako iturri gisa. Diktaduratik demokraziarako trantsizioan, 1980tik 1985era bitartean, kaseteak Uruguaiko gizartean izan zuen papera izan zuen ardatz bere azalpenak.
José Antonio Pereira Coitiño nos habló de “Los documentos sonoros como fuente para el estudio del pasado reciente”. Su exposición se centró en el papel del casete en la sociedad Uruguaya durante la transición de la dictadura a la democracia, entre los años 1980 a 1985.
Hirurogeita hamarreko hamarkadaren amaieraren eta laurogeiko hamarkadaren hasieraren artean, kasete-irakurgailen salmentak gora egin zuen. Formatu horretarako sarbidea zabaldu zen, soinuak sortzeko, entzuteko eta kontserbatzeko. Zentsurak komunikabideak kontrolatzen zituen testuinguru horretan, etxeko-industriak komunikazio sistema alternatibo bat sortzeko aukera izan zuen, Uruguay-en bertan zeuden uruguaitarren eta zentsura saihestuz erbestean zeudenen artean. Grabazio horiek “soinuak trantsizioan: 1980-1990” izeneko proiektuaren parte dira, eta soinu-paisaia anitza eta sakabanatua eskaintzen dute: erbesteko politikarien ahotsak, gizarte-erakundeak eta abar.
Horren erakusgarri, Pereira irakasleak modu klandestinoan grabatutako kasete bat aurkeztu zuen, lau audiorekin: zuzeneko grabazio bat, maiatzaren leheneko gertaeren zati batekin, irrati nazionalak gertakari horri buruz eman zuen narrazioa, Montevideoko telebistak ekitaldi horri buruzko informazioa nola eman zuen erakusten duen audio bat eta gertaera hori nola bizi izan zuen kontatzen duen kasetea grabatu zuen pertsonaren kontakizuna. Gertaera historiko bera hainbat bertsiotan eraksten duen soinu-iturria da.
Arratsaldean, José Velázquez espainiarrak “la Digitalización de la memoria colectiva” proiektua aurkeztu zuen. Tokiko erakundeei beren historia zaintzen laguntzea du xede proiektu honek. Oinarrizko kolektiboen dokumentu historikoak galtzeko arriskuaz kezkatuta, proiektuak materialak digitalizatu, deskribatu, zabaldu eta kontserbatzeko laguntza ematen du, baita auzoetan kultura-jarduerak sustatzeko ere.
Brasilgo hizlari Cadu Marconik Antonio Spirito Santo musikariaren funtsera hurbildu gintuen, “Artxiboen lekua, gizartearen eta estatuaren artean” izeneko hitzaldian. Herrialde baten ondarean artxibo pribatuen sarbide baldintzez mintzatu zen, eta, ildo horretan, gutxiengo batzuek jasaten duten egiturazko diskriminazioaz aritu zen.
Luz Alejandra Aguiñaga ikerlari mexikarrak, Lagos de Morenoko soinu-paisaian oinarritzen den «Sonosfera» proiektua aurkeztu zuen. Bertan, nerabeek soinu-ibilaldi batzuk egiten dituzte, inguruko soinuak grabatuz. Grabazioak kartografia batean erakusten dira. Bertan, grabatutako audioez gain, erregistroa egiten den testuinguruaren datuak eta lagin jakin hori grabatzeko arrazoiak edo interesa agertzen dira. Tailerrak Mexikoko soinu-maparekiko lotura bilatzen du. Amaitzeko, Georgina Sanabriak azaldu zuen adimen artifizialak nola lagun dezakeen soinu-dokumentuak hezkuntza-eremura hurbiltzen, gomendio automatikoko sistemaren ereduaren proposamenean.
Astearteko jardunaldia Diskografia Batzordearen bilerarekin hasi zen. IASAren diskografia proiektuaren webgune berria aurkeztu zen. Webgunearen bertsio berritu honetan, deskribapen diskografikoek metadatu gehiago dituzte: etiketa gehiago eta hiru kategoria bereizteko aukera ematen duen sailkapena gehitu dira (errepertorio diskografikoak, aldizkako argitalpenak eta katalogo diskografikoak). Halaber, diskografia digitalen bilduma Internet Archiven sartu da, eta bertan online kontsulta daitezke.
Batzordean izan garen AEDOMeko soinudunen taldeko ordezkariok jakinarazi dugu Espainiako estatu mailako liburutegi-diskografien proiektu paralelo bat gauzatzen ari dela, aurrerago nazioarteko proiektuarekin bat egiteko asmoarekin. Batzordearen bilera amaitu ondoren, programatutako komunikazioak hasi ziren. Cristina Martík, Aedomeko Soinu Taldeko Surcos proiektuaren koordinatzaileak, telematikoki aurkeztu zuen Biblio-diskografia proiektu hau. Proiektuaren helburua arlo honetako musika-dokumentazioko profesionalei, bildumagileei, ikertzaileei eta ikertzaileei tresna erabilgarri eta bizia eskaintzea da. Cristinak ekimen honen iturriak, egin diren hautaketa irizpideak eta lehen fase honen emaitzak aurkeztu zizkigun. Pedro Félix, Portugalgo Arquivo Nacional do Som erakundearen ordezkariak, fonoteka nazionala sortzeko prozesuaz eta bere herrialdeko soinu-ondarea babesteko ahaleginez hitz egin zuen. 1895az geroztik ekoitzitako 600.000 item baino gehiagoko datuak ditu, eta horietatik % 28k behar bezala babesteko presazko tratamendua behar dutela uste dute.
Rachel Curtis, Torin Andersen eta Miranda Villesvik, alde batetik, eta Casey Davis Kaufman, Karen Cariani eta Michael Kamins-ek, bestetik, American Archive of Public Broadcasting (AAPB) erakundearen bi proiektu erakutsi zituzten. Lehena Kansas Public Media digitalizatzeko eta zaintzeko proiektua, eta bigarrena New Mexico Public Media ekimena. AAPB azken 70 urteetan historikoki esanguratsuak izan diren irratiko eta telebistako programa publikoak digitalki babesteaz eta eskuragarri jartzeaz arduratzen da, eta AEBko Kongresuko Liburutegiaren laguntza du.
Arratsaldean, Mila Aponte-González, Valeria Fernández eta Nadjah Ríos Villarinik Puerto Ricoko soinu-bilduma batzuei buruz hitz egin zutenAurkezpenen artean, Andrés Nieves Meléndezen ikus-entzunezko bildumari eskainitakoa nabarmendu zen. Bildumaren edukiak Vieque-ko irletako biztanleek AEBko gerrako itsas armadaren aurkako erresistentziaren testigantza ematen du. Estatu Batuetako itsas armada honen etorrerak lurren desjabetzea eta populazioaren desplazamendua ekarri zuen. Napalm edo agente laranja bezalako agente kantzerigenoak erabiliak izan ziren eta oraindik metal astunen arrastoak aurkitzen dira lurrean. Funts horiek Viequeko ingurumen-politikaren memoria dira. Funtsa Conde de Mirasolen Gotorlekuan dago, eta bildumaren ebaluazioa, katalogazioa eta digitalizazioa modu komunitarioan egiten da, Viequeseko herritarren parte-hartzearekin. Bilduma hau memoriaren erreskatearen eta tratamenduaren adibide bikaina da.
Mexikoko irrati indigena eta komunitarioetako ordezkariek euren soinuen aurkezpenaz hitz egin ziguten. INPI (Herri Indigenen Institutu Nazionala) Gobernu Federalaren erakundea da eta 23 irrati ditu. Irrati horiek soinu-funts handiak dituzte, eta 2011tik funtsak digitalizatzeko ekintzak egiten dituzte, horiek babesteko. Hala ere, baliabide mugatuak dituzte, eta ez dute ez ekipo egokirik ez aurrekontu nahikorik zeregin horri Mexikoko arau ofizialaren estandarren arabera ekiteko. Jardunaldiari amaiera emateko, Harry Thomasek eta Margarita Martínez Pérezek Mesoamerikako ahotsei buruz eta herri horietako soinu-grabazioen aberriratzeari eta babesari buruz hitz egin zuten. Arriskuan dauden hizkuntzen dokumentazioaren garrantzia nabarmendu zuten, bai eta hizkuntza-dokumentazioaren prozesuak arriskuan dauden praktika kulturalen balioa handitzen eta indartzen nola laguntzen duen ere. Era berean, dokumentazioa komunitateari itzultzearen garrantzia azpimarratu zuten, dokumentu horiek ez baitira ikertzaileen edo erakundeen jabetzakoak, komunitatearen ondare historikoak baizik. Defendatu zuten, beraz, funtsezkoa dela familiei ikus-entzunezko eta argazkietako artxiboak itzultzea eta kultur estraktibismoan ez erortzea. Soilik horrela bermatu ahal izango da herri indigeneekiko errespetua.
Asteazkenean, Mexikoko Fonotekako langileek emandako digitalizazio eta biltegiratze tailerra egin zen, goiz osoan. Zinta magnetofonikoko karreteen inguruko tailerra izan zen. Irakurketa-aparatuen mantentze-lanez arduratzen den ingeniariak zehatz-mehatz azaldu zituen formatu horretako erreproduzitzailea osatzen duten piezak, eta ondo garbitu eta mantendu, bai eta kalibratu behar direla ere, soinu-seinalea behar bezala ateratzeko. Zinta magnetiko baten osagaiak, motak, fabrikatuta egon daitezkeen materialak, behar bezala kontserbatzeko eta garbitzeko erabili behar diren materialak eta dituzten arazo nagusiak azaldu zituen. Audio analogikoaz zehatz-mehatz hitz egin ondoren, tailerra audio digitalean eta bere arazoetan zentratu zen (jitter, kuantizazio-errorea, aliasing, etab.). Atal hau amaitzeko, biltegiratze digitalera igarotzeko parametro egokiak eta gomendio batzuk eskaini zizkiguten (DAS, NAS, SAN eta HSM), baita metadatuen elaborazioa eta kalitate-kontrola ere. Arratsaldea Mexikoko Fonoteka Nazionalaren bisita profesionalari eskaini zitzaion, non instalazio bikainak, ekipoak eta teknikari eta espezialisten lana erakutsi baitzitzaizkigun. Ostegunean, hilak 29, bi tailer egin ziren; goizean, katalogazioari buruzko tailerra, eta bertan, Noa sistemarekin praktikak egiteko aukera izan zen. Arratsaldean, kontserbaziorako tailerrean lan egin zen, eta sail horretako langileek fonotekan soinu-euskarriak behar bezala egonkortzeko eta kontserbatzeko erabilitako jardunbide egokiak aurkeztu zituzten.
IASA 2022 arrakastatsua izan da, ez bakarrik hitzaldien kalitateagatik, Mexikoko Fonoteka Nazionaleko kideek egindako harreragatik bereziki.