‘Txalaparta’ larunbat honetan ikusgai izango da Lekuona Fabrikara. Dantza nagusi izango da Jon Mayak eta Jesus Rubiok sortutako obra honekin. Azken koreografo honek Kukairekin izandako lankidetzatik asko ikasi duela adierazten du.
– Nolakoa izan da Jon Maya eta Kukairekin lan egitea?
– Asko gustatu zait. Oso aberasgarria izan da. Konpainia honek urte asko daramatza lanean. Oso hizkuntza finkatua du, eta primeran erabiltzen dituzte euren gorputzak. Ezagutzen ez nuen hizkera zen. Errenteriako plazan ikusi ditut dantzan, eta ni ez nago hain ohituta horretara, antzokietan ibiltzen bainaiz gehiago. Eta Jonekin oso ondo. Pertsona irekia eta bitxia da. Nik, nire aldetik, landu ohi ditudan ideia horiek eskaini ditut, kezka horiek, kolektiboarekin eta sentsazio indibidualarekin zerikusia dutenak.
– Zer islatu nahi duzu zure koreografietan?
– Ez dut uste koreografia zehatza egiten dudanik. Denboran zehar garatzen den lan-ildo bat da. Galdera berriak sortzen eta konpontzen ari dira behin eta berriz. Pieza bakoitzak etorkizunerako tarteak uzten ditu. Interesak beti dira antzekoak. Dantzarekin eta bizitzan gertatzen zaiguna adierazteko gorputza erabiltzeko moduarekin dute zerikusia. Nire koreografietan bizipenak adierazten saiatzen naiz, eta gorputza eta espazioa erabiltzen ditut erakusteko. Koreografiak ematen digun aukera bikoitz hori ere asko interesatzen zait, kolektiboaren gorputza eta aldi berean pertsona indibidualarena erabiltzea.
– Zer espero duzu lortzea proiektu honek Musikasteren publikoarengan?
– Ikusleek gorputza ikusiko dute denbora guztian gauza bera egiten, baina emaitzak ezberdinak dira. Lan honek gizakia denboraren joanean zer den azaltzen du. Ikusleari gizakiok garen mirari eta aniztasuna esan nahi diogu. Esperientziaz betetzen ari gara, eta errepikatzen joan arren, ez dira inoiz berdinak.
– Dantzarik jarraitzaileenak irabazten al ditu?
– Prestakuntza artistiko honetan publikoaren batekin konektatzen gara, baina beste jende batekin konektatzeko bidea geratzen zaigu. Koreografook publikoarentzat interesgarria izan daitekeen mundu-ikuspegia partekatu behar dugu, film-zuzendariek egin dezaketen moduan.