Euskadiko Orkestra
https://www.euskadikoorkestra.eus/
Euskadiko Orkestra Musikasterekin duen hitzordura itzuli da eta edizio berri honekin 25. aldia izango du jaialdian parte hartzen. Denbora horretan orkestrak obra ugari interpretatu ditu, bere zuzendari titular askoren gidaritzapean eta abesbatzen eta bakarlarien laguntzaz, gure kulturaren aberastasunaren testigantza zabala utziz.
Eusko Jaurlaritzako Kultura Sailetik bultzatu eta garatua, Euskadiko Orkestra herrialde mailako orkestra da, oso exijentzia maila handikoa eta garai guztietako musika sinfonikoaren hedapenarekin konpromiso sendoa duena. Arreta berezia jartzen dio euskal musika sortzeari eta mundu osoan hedatzeari, nazioarteko bira ugarien eta grabazio diskografikoen banaketaren bidez. Azken biak Ondine diskoetxepean grabatu ditu, Ravel eta Americascapes, eta munduko kritikaren arreta erakartzen ari dira, Euskadiko Orkestra ingurune espezializatuan toki nabarmenean kokatuz.
Jarduera finkatu eta ondo egituratu baten bidez, orkestrak kontzertu-ziklo bana eskaintzen du Bilbon, Gasteizen, Donostian eta Iruñean eta ganbera-musikari eta haurrei zein familiei eskainitako beste bi ziklo egiten ditu. ABAO Bilbao Opera, Musika-Música, Musika Hamabostaldia, Zinemaldia, Ravel Jaialdia, Musikaste eta abarren denboraldietan ere parte hartzen du.
ERRENTERIAKO ANDRA MARI ABESBATZA
https://www.andramariabesbatza.eus/
Errenterian 1966an José Luis Ansorenak (1928-2019) sortua, Andra Mari Abesbatzak koru musikan genero guztiak jorratzen ditu, euskal musikan espezializatua badago ere.
Gure herrian sortutako musika zaintzeko eta promozionatzeko beharrak zirela eta sortu zituen, José Luis Ansorenaren eskutik, 1973an Errenterian geroztik urtero egiten den Musikaste jaialdia eta, 1974an, berriz, Eresbil – Musikaren Euskal Artxiboa.
Bere ibilbidean nabarmentzekoak dira grabatu dituen hemeretzi diskoak, Estatuko jaialdi nagusienetan parte-hartzeak, eta hainbat orkestrekin emandako kontzertuak: besteak beste, Euskadiko Orkestra Sinfonikoarekin, Bilbokoarekin, Espainiako Nazionalarekin, Tenerifekoarekin, Galiziakoarekin, Mahler Chamber Orchestrarekin, Frankfurt Irratiaren Orkestrarekin, Scottish Chamber Orchestrarekin… eta, beste askoren artean, M. Honeck, F. Brüggen, Ph. Herreweghe, J.J. Mena, A. Boreyko eta A. Orozco-Estrada, maisu handiek zuzenduta.
Egun Andoni Sierra da erakundearen zuzendari artistikoa.
JAUME SANTOJA
Jaume Santonja Euskadiko Orkestrako zuzendari elkartua da gaur egun, eta Espainiako orkestra askotan zuzendari gonbidatua izan da: Espainiako Orkestra Nazionalean, Valentziako Erkidegoko Orkestran, Tenerifeko Sinfonikoan, Malagako Filarmonikoan, Galiziako Real Filarmonian, Bilboko Orkestra Sinfonikoan, Oviedo Filarmonian, etab.
Jaume Erresuma Batuko City of Birmingham Symphony Orchestrako zuzendari laguntzailea izan da, eta Galesko BBC, Anberesko Antwerp, Phion Orkest, Lirico di Cagliari Antzokiko Orchestra, Milango LaVerdi eta Maltako orkestren podiumera igo da, besteak beste. Denboraldi honetan Hong Kong Philharmonic, Filarmonika Arturo Toscanini, eta Belgrade Philharmonic orkestrekin debutatuko du, eta LaVerdi, Euskadiko Orkestra eta City of Birmingham-en kontzertu-denboraldietako parte hartuko du.
2020ko ekainean, Amsterdamgo Royal Concertgebouw Orchestrak Ivan Fischer maisuaren babespean antolatzen duen Ammodo conducting masterclass ospetsuan parte hartu zuten lau kideetako bat izan zen Jaume. Jaume AbbatiaViva music collective-aren sortzailea da.
Santonja nazioarteko hainbat zuzendaritza lehiaketatan saritua izan da eta Master of Music (Zuzendaritza) bat du Belgikako Royal Conservatory of Antwerpen eta Amsterdam Conservatorium-en (Holanda) Master of Music bat (Perkusioa). Jaume perkusioan graduatua da ESMUCen (Escola Superior de Música de Catalunya, Bartzelona).
Argazkiak: Fotografías: Emanuela Laurenti y Francesca Maceroni
At the Aegean shores (A orillas del mar Egeo) es una obra programática que reflexiona sobre la crisis humanitaria que presencié mientras trabajaba como voluntaria en el campo de refugiados de Lesbos en el verano del año 2016.
La pieza comienza representando una lancha de goma que se abre paso a través de la turbulenta corriente que separa Turquía de Lesbos. Esta energética y agitada sección concluye en una abrupta colisión que simboliza el arribe de la lancha, peligrosamente sobrecargada, a la “tierra de la esperanza”. El desembarque es musicalizado por medio de un paisaje sonoro contemplativo que se entrelaza lentamente con una melodía inspirada en los ricos gestos melódicos y los colores modales de la música griega. Esta melodía va acompañada de patrones rítmicos (interpretados por el corno inglés) que evocan a las oraciones ortodoxas, que son impuestas, por medio de grandes altavoces colocados fuera de las paredes de la iglesia, a los habitantes de la isla.
El volátil sustento tonal en Re y La fluye orgánicamente de un instrumento a otro representando, por un lado, los sonidos etéreos de la isla y por otro el característico uso de las notas pedales en la música tradicional griega.
El expresivo pasaje melódico desemboca en un nuevo tema que no llega a florecer plenamente ya que es paulatinamente engullido por una nueva corriente (iniciada por las cuerdas) que representa el sistema burocrático europeo. Un sistema que despoja a los recién llegados de la autonomía de decidir el rumbo de sus propias vidas. Un sistema que congela sus rutinas diarias reduciéndolas a una interminable espera de aprobación, sumiéndoles en una agonizante inexistencia. Un sistema que succiona el último brillo que conservaban en su mirada.
Con el paso del tiempo estas historias son relegadas a un segundo plano a pesar de que las lanchas siguen atracando a diario y la gente sigue hacinada en ingentes campos inhumanos.
Espero que como sociedad seamos capaces de encontrar una manera de incluir y acoger a todos aquellos que escapan del horror y que en el futuro no tengamos que decir: “Ojalá hubiésemos …..”